Güvenmek bazen çok zordur, bazense çok kolay. Peki bu ayrımı belirleyen nedir?

Kimi zaman, daha yeni tanıştığımız bir insana, sanki yıllardır tanıyormuş ve doğru kişiymiş gibi anında ısınırız. Kimi zaman da yıllardır tanıdığımız bir insana güvenmekte çok zorlanırız.

İçimizde, derinlerden gelen bir ses “bu kişide tanımlayamadığım, eksik olan ya da beni kuşkulandıran bir şeyler var” sözünü tekrarlar durur.

Neden güvenme ihtiyacı duyarız?

Güvenmek acaba kendi frekansımızda olabilecek ve enerjimizi daha yukarıya taşıyabilecek kişileri bulmak ve onlarla birlikte olmak bir ihtiyaç mıdır?

Yalnız kalma korkusu mudur? Yoksa, birlikten kuvvet doğar sözünü uygulamaya geçirebilmek için, bize benzeyen insanlar ile kuvvetli olma içgüdüsü müdür?

Hangi çakra bu duygularımızda bize yön verir? Kalp çakrası ve 3.göz çakrası bu duygunun baş rol oyuncularıdır.

Gökyüzünün ve yeryüzünün birleştiği nokta olarak bilinen kalp çakrası, gerçek mutluluğun ve sevginin merkezidir. Sevgi enerjisini yönettiği gibi güven duymak da kalp çakrasının yönetimindedir.

Bilgelik, algı, sezgi, duru görü; üçüncü göz çakrasının kontrolündedir. Kalbimizi açtığımız, sevgi enerjimizi paylaştığımız kişinin doğru kişi olup olmadığının teyidini üçüncü göz verir.

Bu iki çakra iyi ve dengede çalışıyorsa, güven konusunda fazla hayal kırıklığına uğramayız. Bize yardım edecek, enerjimizi yukarı taşıyacak kişileri bulmakta ve onlarla paylaşımda bulunmakta hiç zorlanmayız.

Peki ya güvendiğimizi sandığımız, bizi yarı yolda bırakan, iyi niyetimizi suiistimal eden, ya da kendimizi hata yapmış, değersiz hissettiren kişileri ve onların enerjilerini, kendimize nasıl ve neden çekiyoruz? Bu kişiler, bize hangi imtihanları deneyimletmek için ya da neyin farkına varmamızı sağlamak için hayatımıza girdiler?  En hassas, en kutsal yerimiz olan kalbimizi neden yaralayarak gittiler?

Halbuki daha en baştan o kişiye, “ Sana güvenebilir miyim? “ diye sormuştuk. Oldu mu şimdi….

Belki de bu soruyu yanlış kişiye sormuşuzdur. Peki, bu soruyu sormamız gereken doğru kişiyi nasıl bulabiliriz?

Hemen kendimize bir ayna bulalım ve gördüğümüz güzel varlığa önce teşekkür edelim. Ve sonra karşıda gördüğümüz kişinin kalbine seslenelim,  “Ey güzel insan, Sana Güvenebilir Miyim?….”

İşte güven temasının gerçek sırrı buradadır. Hayal kırıklığı, kalp kırıklığı yaşamamak için, insan güven duygusunu yöneten kalp çakrasını hep açık ve hep temiz tutmalıdır.

Kendini dengeye almış, kendini dinlemiş ve kendine güvenen insan, hayatına hep güvenilir kişileri çekmeye başlar. Ne zaman güven problemi yaşasa veya ne zaman kendine güvenmediğini hissetse, o zaman üçüncü göz çakrasının yani ön görünün, sezgilerinin yardımına daha çok ihtiyaç duyar. Bu durumda, kendi iç sesimize kulak vermeli ve neden bu konuda kendimize güvenmediğimizi sorgulamalıyız. Bu duygu bana ne anlatmaya çalışıyor? Bu deneyimden ne öğrenmeliyim?

Neden bu konuda kendime güvenemiyorum?

Her insanın bu sorulara  aldığı cevaplar birbirinden farklıdır… Güzel ışığınız her daim sizi korusun ve yolunuzu güvenle aydınlatsın….

“ Kendi iç sesimi dinlemeyi seçiyorum.

Kendi enerjimi, yaratıcılığımı, neşemi, mutluluğumu ve öz güvenimi hatırlamayı seçiyorum.

Yarım bıraktığım çocukluk hayallerimi tekrardan hatırlayarak, onları tamamlamayı seçiyorum.

İçimdeki gücü fark etmeyi seçiyorum.

Kalbimden çıkan ve tüm bedenimi saran o güzel ışığa güvenmeyi seçiyorum.

Şimdiye kadar her ne yaşadıysam yaşadım. Yapmış olduğum seçimlerde, izlemiş olduğum yollarda kendime kızmaya artık son veriyorum.

Ben kendi enerjime güveniyorum. Ben Kendime Güveniyorum.

Mutlu olmayı, huzurlu yaşamayı, sağlıklı olmayı diliyor ve istiyorum.

İyi ki Varım…

Sevgiyle…

Serkan Sorguç – Kuantumdaben.com